Enkele tienduizenden mensen verzamelden zich gisteren weer op het Tahrir-plein. Het was een bonte verzameling van demonstranten, gezinnen die er hun wekelijks uitje hebben gepland, allerhande prullaria en snackverkopers. Zonnetje erbij, een beetje wind en het is een feest om er te zijn. Oh ja, er zijn ook mensen die zich druk maken om vanalles. Dit keer zijn er op vrijdag lieden bijeen gekomen ter ondersteuning van de Palestijnse zaak en van de Nationale eenheid.
 |
| Vlagen van landen in revolutie |
De imam van Omar Makram moskee, gaf een ontroerende vrijdagpreek over het belang van nationale eenheid. Duizenden demonstranten baden voor nationale eenheid, de bescherming van de 25e januari Revolutie en de eenheid en vrijheid van de Palestijnen. Veel demonstranten waren tot tranen toe geroerd. Ik vind het mooi hoor, maar heb toch ook nog vooral de beelden van de brandende kerk in Imbaba op het netvlies. Ik ben helemaal niet rancuneus, maar zo gauw vergeef ik ook weer niet wat ik daar heb gezien.
Anderen riepen premier Essam Sharaf op om de corruptie met harde hand te bestrijden. Weer anderen voegen daar aan toe dat Egypte zich zou moeten concentreren op de wederopbouw en het vormen van een nieuwe regering.
Op een andere hoek van het plein richten betogers zich op hulp voor Palestina, steun voor de oprichting van een Palestijnse staat, het beëindigen van het Israëlisch-Palestijns conflict en het beëindiging van het vredesakkoord met Israel.
"Palestina leeft in het hart van Egypte", scanderen de mensen in dit gedeelte van het plein.
Verderop roept men om de inwilliging van een aantal eisen, zoals: de snelle vervolging van degenen die verantwoordelijk zijn voor de sektarische spanningen; de vervolging van de afgezette president Hosni Mubarak en andere corrupte ambtenaren; ontslag van alle presidenten en ministers verbonden met het voormalige regime; het ontslag van de hoofden van gouverneurs die werden aangesteld door het verdreven regime; en de terugkeer van de politie in de straten.
Demonstranten juichten en sommige vrouwen begonnen spontaan te zingen toen werd aangekondigd dat de voormalige first lady, Suzanne Mubarak, voor 15 dagen de cel in moet in verband met een corruptie-onderzoek naar haar. Inmiddels weten we dat mevrouw Mubarak zelf het slechte nieuws heeft moeten bekopen met een hartaanval. Inmiddels is ze opgenomen in het zelfde ziekenhuis, in Sharm el Sheikh, waar haar man ook al ligt.
Verschillende politieke figuren namen deel aan het massale protest, zoals Mohamed Ali, lid van het uitvoerend bureau van de Moslim Broederschap; de islamitische geleerde Safwat Hegazy en Karima Al-Hifnawy, een van de oprichters van de Kefaya Beweging en lid van de National Association for Change (NAC).
Ali zei dat de Broederschap niets liever wil dan de Egyptische revolutie te beschermen en te nationale eenheid te ondersteunen.
Al-Hifnawy pleitte voor de terugkeer van alle Palestijnse vluchtelingen naar Palestina. Ze zei dat zij en andere politieke krachten zaterdag naar Gaza zullen gaan om daar de Palestijnen te ondersteunen en hulp te verlenen.
De demonstranten hingen een pop op in het midden van het plein, beschilderd met een blauwe ster, die Israël symboliseert. Een groep demonstranten onderstreept dit alles met de leus:"We zullen de Palestijnen nooit vergeten."
Een radicale student roept dat hij nog meer uitkijkt naar de dag dat een einde komt aan de staat Israel dan dat hij uitkijkt naar zijn eigen bruiloft.
Wanneer ik bij een groepje aansluit dat de student luid aanmoedigt, wordt me met grote stelligheid verteld dat de recente sektarische botsingen in Imbaba het werk zijn van Israëlische spionnen in Egypte. Maar waarom zou die dat doen? Om de aandacht af te leiden van het Palestijnse conflict!
Veel betogers beschuldigden de voormalige regime van het aanzetten tot de recente sektarische botsingen in Egypte tot instabiliteit en chaos te veroorzaken.
Ik slenter nog even over het plein, kijkend en luisterend naar alle leuzen en kreten die er klinken. Ik noteer ze in een blocnootje:
"We moeten ons verenigen als moslims en christenen.”
"We moeten geen leugens of misleidende informatie geloven, die ons zou kunnen verdelen."
"De meest krachtige wapen tegen onze revolutie is sektarische strijd."
Mensen werden uitgenodigd om berichten te schrijven op de banners zoals:
"Egypte is voor alle Egyptenaren."
"Religie is voor God en de natie is voor iedereen."
Ondertussen houden een paar duizenden Kopten een open sit-in in de voorkant van het nabijgelegen gebouw van de Staatstelevisie. Demonstranten scandeerden:
"Hef je hoofd omhoog, omdat je Kopt bent."
"Onze eisen zijn dezelfde als de mensen in Tahrir-plein, wij pleiten voor gelijkheid en nationale eenheid."
"Het enige wat christenen willen is naar de kerk kunnen gaan en veilig bidden, zonder te worden aangevallen."
De demonstranten eisten dat veldmaarschalk Hussein Tantawi, het hoofd van de Hoge Raad van de Strijdkrachten een ontmoeting met hen heeft om te spreken over hun problemen en wensen.
Ik heb nog een Palestijns vlaggetje gekocht. Voor m’n verzameling. En kocht een ijsje.
Het was weer reuze gezellie. Maar vraag me oprecht af hoe zinvol dit alles nog is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten