REVOLUTIE GEKIDNAPT?

Ramez Atallah, directeur van het Egyptisch Bijbelgenootschap schrijft in de nieuwsbrief zijn analyse over het referendum van vorige week.

Hierbij in vertaling een samenvatting:

“Opmerkelijke opkomst voor een referendum

Op 19 maart hebben de Egyptenaren in ongekend grote aantallen en enthousiasme de gang naar de stemlokalen gemaakt om in een referendum te oordelen over de voorgestelde wijzigingen van de Egyptische grondwet. Deze wijzigingen waren bedoeld om het mogelijk maken om een nieuw parlement en senaat en uiteindelijk een president te kiezen. Maar dan onder meer democratische omstandigheden dan in het verleden.

Door “Ja” te stemmen kunnen in de nabije toekomst verkiezingen plaats vinden voor het Parlement, de Senaat en het Presidentschap. De meerderheid van  de "ja"-stemmen waren aanhangers van rechtse islamitische groepen onder leiding van de eerder verboden Moslim Broederschap. Omdat ze al landelijke netwerken hebben zijn ze goed georganiseerd en staan geschikte kandidaten van hun partij in het hele land klaar. Anderen, die nog niet over een dergelijk netwerk beschikken, maken weinig kans om dit soort goed toegeruste kandidaten op tijd klaar te stomen voor de parlementsverkiezingen in september.

Door te stemmen "Nee", zou deze verkiezing worden uitgesteld en waardoor een aantal nieuwe partijen de mogelijkheid wordt geboden hun infrastructuur op te bouwen, zodat Egyptenaren mettertijd een eerlijke keuze kunnen maken. Velen geloofden dit de enige manier was om de revolutionaire 'droom’ op een werkelijk seculiere staat te realiseren.

Het merendeel van de jeugd en demonstranten die de revolutie hebben geleid, plus zowat elke christen in het land stemden "Nee".

Onverwachte resultaten

De ‘ontmoedigende resultaat’ van een 77,2% "ja" stemmen en een 22% 'nee' heeft christenen en allen die dromen van een land waar religie zou niet de politieke gezindheid kan bepalen zeer geschokt. Wat het nog erger maakte was dat veel islamitische woordvoerders in het openbaar verklaarden dat deze "ja"-stem een duidelijke bevestiging was dat de meerderheid van de Egyptenaren een islamitische staat willen!

Achttien miljoen mensen stemden en vier miljoen van hen zei: "Nee". Van deze vier miljoen, was waarschijnlijk ongeveer de helft christenen. Dit betekent dat er mogelijk niet meer dan 2 miljoen open-minded moslim-kiezers in Egypte zijn. Al is dit een groot aantal, is het nog steeds een kleine minderheid van de stemgerechtigde bevolking.

Angst voor een moslim overname

Voor velen van ons (christenen) was het referendum een lakmoestest om te zien hoe sterk de christelijke en de open-minded elementen in het land werkelijk zijn. Uit het resultaat is duidelijk geworden dat we een belangrijke, maar kleine minderheid zijn omgeven door een meerderheid van Egyptenaren die waarschijnlijk streven naar een meer uitgesproken islamitische natie.

Vóór de revolutie maakte nauwelijks iemand gebruikt van het recht om te stemmen, de verkiezingen waren immers meestal gemanipuleerd. Deze keer waren de meeste christenen zeer gemotiveerd om te stemmen en zijn nu zeer ontmoedigd door de uitslag. Hun droom - en dat van velen die achter de Revolutie  stonden - van een echt democratische seculiere staat, staat nu weer geheel ter discussie. Velen vragen zich af of hun inspanningen en harde werken om trouw deelnemen aan het verkiezingsproces nu niet voor niets zijn geweest.

Daarom bid ik:

1. Dat al degenen die “Nee” hebben gestemd niet opgeven te blijven geloven in democratie in Egypte, maar betrokken blijven, ook bij de komende verkiezingen. Zelfs nog meer dan ze al waren voor dit referendum.

2. Dat christenen in Egypte durven geloven dat God hen nog steeds steunt, hoewel hun recente pogingen om de politieke proces te beïnvloeden ontmoedigend was weinig tastbare resultaten heeft opgeleverd.

3. De Bible Society haar werk zal blijven doen. (U kunt de hoogte te houden van wat we doen op http://www.rebuildegypt.tenbibles.com)

Persoonlijk denk ik dat een grotere vrijheid in de samenleving, hoewel zeker welkom, niet noodzakelijkerwijs zal leiden tot dieper geloof. Werken onder strengere beperkingen (in een meer islamitische Egypte) kan in er toe leiden dat christenen meer toegewijd zullen zijn aan hun geloof en hun Heer. Bijvoorbeeld, in weerwil van de opmerkelijke vrijheid in de westerse landen is het niet per se makkelijker voor christenen hun geloof te belijden. Laat ons nooit vergeten dat het diepste verlangen van de apostel Paulus was: "Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden”. Wij willen vaak het eerste en vergeten het laatste.

Dus zelfs al was ik persoonlijk ontmoedigd door de resultaten van het referendum, ik heb een diepe overtuiging dat God ons zal steunen. Ik heb ook hoop dat – in alle politieke veranderingen in Egypte - het Evangelie zal groeien en bloeien, zoals zij dat  ook heeft de afgelopen eeuwen heeft gedaan onder vele onderdrukkende regimes.”

Ramez Atallah

Algemeen Directeur

De Bijbel Genootschap van Egypte