Wonder in Egypte

Eens in de zoveel jaar gebeurt er in wel land ter wereld dan ook een wonder. Een overstroming, een wonderbaarlijke genezing, een te mooie zonsondergang of een abnormaal natuurverschijnsel. Zo ook hier in Egypte. Het einde van de winter werd omlijst met een dozijn heftige onweersbuien, vergezeld van zware regens die de straten in woeste rivieren veranderde of in diepe moddermeren, die de straten nog de dagen erna teisterden. De vele bliksemschichten deed vele Egyptenaren huiveren: "Too much, too much, Allah why?" Maar het grootste wonder waren de ijs-stenen die uit de hemel vielen, als knikkers zo groot. Sneeuw noemen ze dat hier; of beter gezegd ijs, want een woord voor sneeuw kennen ze niet. Niet zo verwonderlijk natuurlijk in een land waar het (op de bergen in de Sinai na) nimmer sneeuwt. Op de foto lever ik het bewijs van dit wonder: mijn hand gevuld met ijs. Morgen een week naar Nederland. Na de hagel en de regel kwam hier de zomer. Met temperaturen deze week tot hoog in de dertig graden. Morgen dertig graden naar beneden op slecht vier uur vliegen van hier. Ook een wonder op zich!