zaterdag 22 augustus 2009

Ramadan tijd

Afgelopen nacht is de vastenmaand Ramadan begonnen. Het is voor moslims een van de grootste en belangrijkste jaarlijkse gebeurtenissen. Al weken kijkt men er naar uit. Enerzijds is het een feest, maar anderzijds ook een zware maand. Van zonsopgang tot zonsondergang mag niet worden gegeten en niets worden gedronken. En dat laatste is geen kleinigheid nu de vastenmaand langzaam aan in hoog zomer terecht is gekomen. Met dagelijks temperaturen tussen de 34 en 38 graden celcius. Overigens is er een groot verschil tussen het christelijk vasten en het islamitisch vasten. Monniken in kloosters, maar ook christenen in het land vasten soms wel 200 dagen of meer. Dan eet men slechts brood en drinkt water. Moslims mogen na zonsondergang weer eten. Nou, dat doen ze dan ook. Met name de eerste avonden zijn een feest. Hele families komen dan bij elkaar en dan wordt een stevig gegeten en gedronken (geen alcohol uiteraard). Tijdens de maand Ramadan komt men niet zelden behoorlijk aan. Het vasten is ook een feest. Bij (bijna iedere) moskee heeft men een tent gebouwd en tafels geplaatst. Daar mogen armen gedurende de vastenmaand gratis komen eten. Tijdens de maand Ramadan is iedereen gelijk, arm of rijk. Om de mensen tegemoet te komen heeft men de wintertijd speciaal voor de vastenmaand nu al laten ingaan, zodat de avond een uur eerder valt. Zo kan er een uur eerder gegeten en gedronken worden. En daar zijn ze best bij mee. "Happy Ramadan Sir", riep mijn buurman mij toe. Hij is nog vol goede moed.

vrijdag 14 augustus 2009

Het huis naast de moskee

Gelukkig heb ik ook een appartement kunnen vinden. En da's maar goed ook, want komende week komt mijn seacontainer al aan in Alexandrie. Die container wordt hier 's nachts afgeleverd en moet dan snel leeg voor het licht wordt. Zal wat sterke Egyptische mannen inhuren om het spul naar boven te sjouwen. Gelukkig komt mijn jongste zoon Daniel me begin september een week helpen. De kanjer.

Het appartment is op de vierde (en laatste) verdieping van een building op vijf minuten lopen afstand van het office in de wijk El Maadi. Het is een zeer ruim appartement. Want, tja, alles is hier op gezinnen berekend en niet alleen staanden. Ik heb er een zeer ruime woonkamer, een tweede living; dat wordt voorlopig de tv-kamer, een keuken, badkamer en twee ruime slaapkamers. En...een dakterras over het oppervlak van de hele flat. Met uitzicht over de wijk en een deel van de stad. In de verte kan ik de heuvels van Moqattam, aan de oostzijde van Cairo, zien liggen. Momenteel wordt het appartment schoongemaakt. De eigenaar laat een deel van zijn 'typisch' Egyptische meubilair staan. Maar goed ook, want zoveel heb ik zelf nou ook weer niet laten overkomen. Kijk nog het meest uit naar de komst van mijn boeken en CD's. En dan mijn eigen thuis-sfeer creeren in deze mega drukke metropool.

Naast de flat staat een kleine moskee. Ik woon dus, in variatie op de titel van het boek van Kader Abdolah, in het 'Huis naast de moskee'. Mooie titel voor mooie verhalen...

Eerste werkweken in Cairo

De eerste twee weken in Cairo liggen achter me. Het was een hele overgang van Nederland naar hier. Ondanks het feit dat ik hier toch al heel veel geweest ben, ook voor langere tijd. Alles achter laten voelt heel anders dan voor een kortere tijd heen en weer reizen.
Het werk op het CIDT begon met een week alleen het office draaiende houden. Kees Hulsman was voor een broodnodige vakantie een week naar Dahab. Daar zat ik dan. De eerste week heb ik vooral gebruikt om gesprekken te voeren met alle staffleden en de interns (buitenlandse studenten die hier werken). Ik heb ze bevraagd over hun werk, hun exacte taken. Maar over wat ze leuk vinden aan het werk en wat niet. En tenslotte: 'wat verwachten jullie van mij?' Opvallend is dat men van mij verwacht duidelijke regels toe te passen. Daarnaast willen ze ook gewaardeerd worden voor hun werk. En bemoedigd. Een van de lastige hobbels die hier genomen moet worden is het vrij grote verschil in arbeidsethos tussen Nederlanders en Egyptenaren. Over het omgaan met tijd en verantwoordelijkheden bestaan hier wezenlijk andere ideeen. Het zal me zeker geruime tijd koste om daar op een juiste manier mee om te kunnen gaan.

Mijn foto
Cairo, El Maadi, Egypt
De Arbaische Lente heeft in Egypte geleid tot grote veranderingen. Somigen noemen het een 'Revolutie'. Egypte op weg naar democratie? Ik volg de ontwikkelingen op de voet en doe daar verslag van.